Waar gaat de economie waarschijnlijk heen? : NPR

AYESHA RASCOE, gastheer:

De gasprijzen dalen en zullen dat waarschijnlijk blijven doen, maar niet snel genoeg voor Linda Varnes-Walker.

LINDA VARNES-WALKER: Tussen de fuel- en voedselprijzen die regular stijgen, is het gewoon verschrikkelijk voor mij.

RASCOE: Ze is 69, gepensioneerd en de inflatie dwingt haar tot opoffering.

VARNES-WALKER: Ik heb diabetes. Ik heb hoge bloeddruk en kanker. Ik moest zojuist medicijnen in de apotheek achterlaten omdat ik het me niet kon veroorloven om het te krijgen. Het is een keuze tussen of je gaat eten of je medicijnen inneemt.

RASCOE: En dat is slechts een deel van de economische scene in de gangpaden van een apotheek, niet ver van waar ik hier in Washington zit. Zullen de dingen beter worden? Is dat iets dat we zelfs kunnen weten? Austan Goolsbee voegt zich nu bij ons. Hij was voorzitter van de Council of Financial Advisers in de regering-Obama en doceert nu aan de College of Chicago Booth College of Business enterprise. Austan Goolsbee, welkom.

AUSTAN GOOLSBEE: Bedankt dat je me hebt.

RASCOE: En we hebben ook NPR-hoofd economiecorrespondent Scott Horsley bij ons. Scott, bedankt dat je bij ons bent gekomen.

SCOTT HORSLEY, BYLINE: Fijn om bij je te zijn, Ayesha.

RASCOE: Austan, ik wilde beginnen fulfilled je idee te krijgen van wat iedereen de laatste tijd bezighoudt. Hoe waarschijnlijk of onwaarschijnlijk is het dat de VS de komende twee jaar in een recessie zal verkeren?

GOOLSBEE: Nou, het is zeker een risico. De prijzen zijn zo sterk gestegen dat de Federal Reserve bijna het gevoel krijgt dat ze geen andere keuze hebben dan de tarieven flink te verhogen om te proberen de economie af te koelen. En als ze dat doen – weet je, we hebben 13 of 14 recessies gehad sinds de Tweede Wereldoorlog, en meer dan tweederde van die recessies werd veroorzaakt doordat de Fed de rente sneller verhoogde dan de economie aankan.

HORSLEY: En de Fed probeert hier te navigeren achieved dit soort tegenstrijdige signalen, toch? De arbeidsmarkt is nog steeds erg sterk. De particuliere sector heeft nu alle banen vervangen die tijdens de pandemie verloren zijn gegaan. En toch lijkt de bbp-groei aanzienlijk te zijn vertraagd, misschien zelfs achteruitgegaan sinds de hausse van vorig jaar. Wat vind je van dit soort gemengde indicatoren?

GOOLSBEE: Een van de oorzaken van het probleem is dat deze COVID-recessie echt geen recessie was. Het leek in niets op een recessie. Het was een grote teruggang, maar de vraag naar woningen, de vraag naar tv’s, de vraag naar auto’s – een heleboel dingen die gewoonlijk als eerste naar beneden gaan – die dingen gingen omhoog. En het ding dat de recessie leidde, was niet naar de tandarts gaan, niet uit eten gaan – diensten die normaal gesproken recessiebestendig zijn. Een van de problemen waarmee de Fed wordt geconfronteerd, is dat ze tientallen jaren aan gegevens hebben om te vergelijken – vraag naar woningen, vraag naar auto’s, vraag naar duurzame goederen.

Er is niets dat zegt, hoe snel komt electieve chirurgie terug na een recessie? – omdat we daarin nooit een teruggang hebben gehad. En hoe rentegevoelig gaat naar de tandarts? Misschien helemaal niet. Dus de Fed heeft maar één instrument, namelijk dat het de vraag van rentegevoelige delen van de economie kan vertragen of versnellen. En dus proberen ze erachter te komen, wel, hoe difficult moeten we deze ene schroef die we hebben aandraaien? En je kunt de mensen in de woningbouw horen zeggen, whoa, whoa, wacht even. Draai de schroef niet aan ons extensive.

HORSLEY: Voormalig minister van Financiën, Larry Summers, heeft gezegd dat we een wat hogere werkloosheid zullen moeten verdragen om de inflatie te verlagen. Hij suggereerde dat de werkloosheid zou moeten gaan van 3,6% nu naar ongeveer 5% en daar een aantal jaren blijven om de inflatie onder controle te krijgen. Denk je dat dat de afweging is die hier moet gebeuren?

GOOLSBEE: Nu krijg je bijna een religieuze strijd die plaatsvindt onder economen. Er is zeker één gerenommeerde opvatting waar Larry Summers een groot voorstander van is, die zegt dat deze inflatie het gevolg was van oververhitting – te veel monetaire stimulering, te veel fiscale stimulering – dus we moeten de economie op de conventionele manier koelen, en dat betekent het opdrijven van de werkloosheidspercentage.

Nu, het enige dat ik ter sprake wil brengen, is het feit dat vrijwel iedereen wereldwijd te maken heeft achieved de snelste inflatie in 40 jaar. En je kunt met je eigen ogen de affect van de oorlog in Oekraïne en de brandstofprijzen en dat soort dingen zien. Al deze suggereren dat er een aanbodcomponent is die de inflatie opdrijft. En een van de reduce uit eerdere inflatie-episodes is dat als uw inflatie voortkomt uit aanbodschokken, het verhogen van de rente om de vraag te verminderen de inflatie niet zal doen verdwijnen.

RASCOE: Ik bedoel, het is gemakkelijk om te zeggen, nou ja, weet je, de werkloosheid stijgt. Maar als u de persoon bent die uw baan en uw levensonderhoud verliest, is dat niet gemakkelijk om mee om te gaan.

GOOLSBEE: Ja. Rechts.

RASCOE: Ik wil iets van Devin Simms spelen. Hij is 32, rijdt voor een experience-hailing-application en moest gewoon zijn creditcard gebruiken om zijn elektriciteit weer aan te zetten in de hitte van Atlanta. En het is erg warm in Atlanta.

DEVIN SIMMS: Ik doe veel hard werk om amper de eindjes aan elkaar te knopen, en ik heb niet het gevoel dat mijn harde werk zijn vruchten afwerpt op de manier waarop mensen me vertellen dat het zou moeten. Weet je, als ik denk aan, zoals, de Amerikaanse droom, dan is het gewoon tough werken, elke dag werken, je weet wel, binnen je mogelijkheden leven. En je kunt al die dingen doen en toch – het wordt alleen maar duidelijker dat het slechts een illusie is.

RASCOE: Wat zegt u over dat en die ervaring van veel Amerikanen? Verklaart dat waarom het consumentenvertrouwen in de VS zo laag is?

GOOLSBEE: Het fundamentele ding dat mensen zuur maakt over de economie is waarschijnlijk dat de lonen langzamer stijgen dan de prijzen. Hun reële inkomen daalt dus. Je begrijpt waarom mensen dat niet leuk vinden. En als de Fed een recessie creëert om te proberen de inflatie weg te werken – op korte termijn zal dat probleem alleen maar groter worden omdat de inkomens niet stijgen, mensen hun baan zullen verliezen en de werkloosheid zal stijgen . Dus het sterkste deel van de economie op dit moment is een enorm robuuste banenmarkt waar je een baan kunt krijgen.

RASCOE: Dus het banenrapport van juni was positief en dat was een verrassing. Hier is wat dekking ervan.

(SOUNDBITE VAN GEARCHIVEERDE OPNAME)

MARIA BARTIROMO: Driehonderdtweeënzeventigduizend banen – veel beter dan de verwachtingen. In feite vragen zoveel mensen zich af hoe het mogelijk is dat we 372.000 banen kunnen genereren, zelfs in een mogelijk recessie.

RASCOE: Dat is van Fox News. Ik vraag me af, voor economie, of het een beetje zoals meteorologie is. Weet je, soms heb je de weermensen, en ze vertellen je dat het gaat sneeuwen en het sneeuwt niet zo veel. En soms zeggen ze dat het niet gaat regenen en het regent.

GOOLSBEE: Juist.

RASCOE: Weet je, is het een situatie waarin, ja, je hebt veel informatie en misschien heb je veel context, maar er zijn gewoon dingen die je gewoon niet kunt weten of er zijn variabelen waar je niet op kunt anticiperen? Weten we bijvoorbeeld wat er aan de hand is?

GOOLSBEE: Nou, kijk, er is geen en er is geen. Ik denk dat in plaats van meteorologie, misschien de juiste manier om erover na te denken je dokter is. En uw arts zegt u dat u niet elke dag taart blijft eten en dat u naar buiten moet gaan om te sporten, anders gebeurt er iets ergs. Dat betekent niet dat de dokter kan voorspellen dat je volgende 7 days een hartaanval krijgt. Maar als je de taart bleef eten en je ging nooit sporten en dan kreeg je een hartaanval, dan zou je de dokter die voorspelde wat er aan de hand was een beetje de eer moeten geven.

In zekere zin is dat het soort kennis dat de economen brengen, hoewel de economen het daar niet allemaal mee eens zijn. En als je op momenten als deze komt, waar er veel gebeurt dat mensen nog niet eerder hebben gezien, worden die meningsverschillen nog groter. En dan zeggen mensen: wat moet ik doen? Jullie zijn het onderling niet eens.

RASCOE: Dus de gemiddelde persoon zou moeten opletten. Maar wat moeten ze doen – graag, maar niet te veel aandacht? Zoals, wat moeten ze doen, economen vertrouwen?

GOOLSBEE: Kijk, een normale bedrijfscyclus is behoorlijk voorspelbaar. En als de economen kunnen zeggen dat dit heel erg lijkt op wat er eerder is gebeurd en dit is wat er de laatste keer is gebeurd, hecht ik meer waarde aan dat soort dingen. Als het iets is dat echt niet lijkt op wat we eerder hebben gezien, dan denk ik dat je kijkt – je moet tot je eigen mening komen. En daar is niemand een skilled in.

HORSLEY: Al een tijdje kijken veel Amerikanen naar de economie zoals ze naar zoveel andere dingen kijken – door deze partijdige lenzen. Als er een Democraat in het Witte Huis is, hebben Democraten de neiging zich beter te voelen about de economie. Als de GOP de leiding heeft, zeggen de Republikeinen dat alles er goed uitziet. De laatste tijd lijkt het er echter op dat zure gevoelens about de economie de partijgrenzen overschrijden. Is dat alleen omdat inflatie zo’n natte deken is voor iedereen?

GOOLSBEE: Waarschijnlijk. Ik bedoel, wat je aanhaalt more than de partijdigheid (ph) van alles dat zich uitstrekt tot de economische gegevens op een manier die we, zoals – we nooit zouden hebben gedacht. Dat valt niet te ontkennen. Dat klopt 100%. En in zekere zin zijn economen daardoor minder afgestemd op maatregelen als consumentenvertrouwen. In het verleden keken we altijd naar het consumentenvertrouwen, omdat dit een goede indicator was voor wat de consumentenbestedingen zouden doen. Nu volgen veel van de metingen van het consumentenvertrouwen echt de politiek – zelfs feitelijke vragen als, is het werkloosheidscijfer het afgelopen jaar gedaald? En zo is het gebruik van vertrouwensmaatstaven als indicator – een voorlopende indicator – van de consumentenbestedingen van de economie afgebroken.

HORSLEY: En hoewel veel van de sentimentmetingen je laten denken dat de dingen zijn, zijn de uitgaven eigenlijk behoorlijk stabiel geweest.

GOOLSBEE: Als je mensen vraagt, hoe is de economie? Ze zeggen verschrikkelijk. Als u het hen vraagt, hoe is uw situatie? Ze zeggen, oh, het is eigenlijk ideal goed. Weet je, mijn inkomen is gestegen. Mijn bankrekening is op. En het verschil tussen uw persoonlijke situatie en hoe u denkt dat het fulfilled de economie gaat, is nog nooit zo groot geweest. Dus veel van deze maatregelen zijn niet meer zo goed voorspellers als vroeger.

RASCOE: Dat is Austan Goolsbee. Hij was voorzitter van de Council of Financial Advisers en is nu verbonden aan de Booth College of Enterprise van de University of Chicago. Heel erg bedankt dat je bij ons bent.

GOOLSBEE: Dank je.

RASCOE: En ook dank aan onze eigen hoofdcorrespondent voor economie, Scott Horsley.

(SOUNDBITE VAN MUZIEK)

Copyright © 2022 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze web page achieved gebruiksvoorwaarden en toestemmingspagina’s op www.npr.org voor meer informatie.

NPR-transcripties worden op een spoeddeadline gemaakt door een NPR-aannemer. Deze tekst is mogelijk nog niet in zijn definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende verslag van de programmering van NPR is het audioverslag.